به گزارش نویدصنعت نیوز، صبح امروز، 13 آذرماه، به مناسبت هفته پژوهش میزگرد مدیریت بحران و مدیریت آب در دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار شد. در این نشست احمدرضا کیانی، مدیربحران و پدافند غیرعامل شهرداری اصفهان اظهار کرد: در هفته پژوهش سعی داریم با نگاه سخت افزاری، نرم افزاری و فکرافزاری مواردی که اصفهان را به شعار شهر زندگی و همچنین تاب آوری شهر نزدیک کند اقداماتی موثری انجام گیرد.
وی با اشاره به اجرای مطالعات فرونشست شهر اصفهان، گفت: مطالعات استحصال و جمع آوری آبهای سطحی هم در مراحل پایانی است و پیوند مطالعات فرونشست شهر اصفهان با استحصال و جمع آوری آبهای سطحی می تواند به احداث چه های جذبی و کانالهای جذب آب موثر در شهر بیانجامد.
کیانی با اشاره به انجام مطالعه کاهش خطرپذیری شهر اصفهان، تصریح کرد: سامانه دوام و سامانه ثبت تخصص شهروندان در محله ها بنا به تخصص مورد نیاز در موقع بحران و همچنین احداث سوله های بحران، پد بالگرد هلی کوپتر، کمپ اسکان اضطراری احداث کمپ اسکان اضطراری از اقدامات در نظر گرفته مدیریت بحران شهرداری اصفهان است.
در ادامه محسن سلیمانی، دانشیار گروه محیط زیست دانشکده مهندسی منابع طبیعی دانشگاه صنعتی با اشاره به بحران آلودگی هوای اصفهان، اظهار کرد: در 42 روز گذشته، 13 روز ناسالم برای عموم، 17 روز ناسالم برای گروه های حساس،12 روز متوسط با قابل قبول و بدون هوای پاک را تجربه کردیم که نشان می دهد اوضاع خوبی نداریم.
وی با اشاره به اینکه از 21008 مرگ و میر سال 1399 در کلانشهر اصفهان، 2543 مرگ منتسب به آلودگی هواست، اظهار کرد: حدودا هر یک درصد سهم منابع تولیدکننده ذرات معلق معادل مرگ 25 نفر است که قابل تامل خواهد بود.
سلیمانی با اشاره به مطالعه سهم منابع مختلف در تولید ذرات معلق در فصول سرد و گرم در شهر اصفهان در سال 96،گفت: خسارت سالانه اقتصادی آلودگی هوا ناشی از ذرات معلق در کلانشهر اصفهان معادل 441 میلیون دلار برآورد شده است.در فصل گرم حمل و نقل سهم 53% در آلودگی هوا دارد که در فصل سرما 33% خواهد بود که باید میانگین فاکتورها را در نظر داشت.
سلیمانی با اشاره به اینکه در چرخه مدیریت بحران باید پارامتر پیشگیری، آمادگی، مقابله و بازسازی را در نظر گرفت، اظهار کرد: در چرخه مدیریت کیفیت هوا که پویا و پیوسته است شامل کلیه اقداماتی است که توسط یک سازمان یا نهاد نظارتی در جهت حفظ سلامت انسان ها و محیط زیست در برابر اثرات مخرب آلودگی هوا انجام می شود.
وی در پاسخ چه باید کرد، توضیح داد: سه راهکار را به عنوان راهبردهای کاهش انتشار آلاینده های هوا را باید در نظر گرفت. در راهبرد رویکردی توجه به شاخص های توسعه پایدار و ظرفیت برد محیط زیستی، جلوگیری از بارگذاری بیش از ظرفیت، مکانیابی، نوسازی و بهسازی، توسعه حمل و نقل عمومی است. در راهبرد فناوری باید به فناوری های کنترل و انرژی های نو توجه داشت و در راهبرد مدیریتی می بایست برنامه ریزی، قوانین و مقررات، به روزرسانی استانداردها و قوانین مرتبط با آنها و اهرمهای تشویقی و تنبیهی است.
دانشیار گروه محیط زیست دانشکده مهندسی منابع طبیعی دانشگاه صنعتی با اشاره به اینکه تا زمانی که توسعه ناپایدار را کنار نگذاریم نمی توانیم به مساله محیط زیست به درستی برخورد کنیم، گفت: استانداردهایی که برای انتشار صنایع تعریف شده است این استاندارد به ظرفیت محیط زیست منطقه نشده است که نیازمند بازنگری است.
وی با تاکید بر اینکه برای عبور از بحران آلودگی هوا نباید مباحث آلودگی هوا را به زمان مشخصی محدود کرد، گفت: اولویت قراردادان محیط زیست در مسیر توسعه، اهمیت به توسعه پایدار، توجه به چالش های محیط زیست بدون توجه به مرزبندی، توجه به ظرفیت اکولوژیک محیط زیستی، اجرای کامل قوانین مانند قانون هوای پاک و مقدم دانستن پیشگیری به درمان می تواند در مدیریت آلودگی هوا موثر باشد.