پایگاه خبری نوید صنعت نیوز اخبار صنعت، دانش و فناوری
المیادین مقاله‌ای از اقتصاددان ایتالیایی “جان کارلو الیا والوری” منتشر کرد که در آن به ابزارهایی که ایران توانسته است از طریق راهبردها و سازوکارهای مختلف مداخله و عدم مداخله دولت از تحریم‌ها عبور کند، اشاره می‌کند.
به گزارش نوید صنعت نیوز، در این مقاله نویسنده اشاره می‌کند که اکوسیستم نوآوری در ایران با ترکیبی از تلاش‌های دولتی و بخش خصوصی توانسته است در مقابل محدودیت‌های تحریم‌ها مقاومت کرده و به تحقق رشد پایدار در حوزه‌های دانش‌بنیان و فناوری نزدیک شود.
این اقتصاددان ایتالیایی در مقاله خود بیان می‌کند، تأسیس پارک‌های علم و فناوری، ایجاد مناطق کارآفرینی و توسعه شرکت‌های نوآوری از جمله اقداماتی بوده که دولت ایران در راستای توسعه اکوسیستم نوآوری انجام داده است.
“دولت ایران فعالانه به دنبال کاهش اثرات تحریم‌ها بر صنایع دانش‌بنیان خود از طریق اجرای سازوکارهای مالی نوآورانه مختلف بوده است. به‌عنوان‌مثال، در سال 2018، صندوق ملی نوآوری دستخوش تغییرات عمده‌ای شد و از یک مؤسسه شبه‌بانکی به یک تنظیم‌کننده مالی باهدف تسهیل انتقال وجوه حیاتی به شرکت‌های دانش‌بنیان تبدیل شد.”
این اقدامات باعث شده تا ایده‌ها و نوآوری‌های جدید در دسته‌بندی‌های مختلف به‌سرعت شکوفا شوند و تأثیرات مثبتی بر رشد اقتصادی داشته باشند.
در این گزارش به نقش پر رنگ صندوق ملی نوآوری و شکوفایی اشاره شده است و بیان می‌کند: “این سازمان نقش تعیین‌کننده‌ای در تأمین منابع مالی برای انواع شرکت‌های دانش‌بنیان از جمله نمونه‌سازی، اجاره خرید، واسپاری و سرمایه‌گذاری خطرپذیر و مواردی ازاین‌دست داشت.”
توجه به تقویت شرکت‌های دانش‌بنیان و استارت‌آپ‌ها نیز از جمله سیاست‌های دولت ایران در این زمینه بوده است. با ایجاد تسهیلات مالی و حمایت‌های متعدد، این شرکت‌ها می‌توانند به توسعه و ارتقای فناوری‌های نوظهور پرداخته و نقش مهمی در ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی داشته باشند.
والوری با اشاره به سه نسل پیشرفت فناوری در ایران بیان می‌کند: سیاست‌های ایران در سه مرحله متمایز تکامل یافته‌اند: مرحله اول، از سال 1990 تا 2000، عمدتاً بر توسعه آموزش عالی و افزایش تعداد آثار دانشگاهی متمرکز بود. دوم، از 2000-2010، بر پشتیبانی از فناوری‌های نوظهور متمرکز شد و ویژگی فعلی در دوره سوم تغییر به سمت علم، فناوری و نوآوری است.
“در نسل دوم و سوم سیاست‌های ایران، دولت تلاش کرد تا با تأسیس سازمان‌ها، تصویب قوانین و ایجاد سازوکارهای حمایتی، فناوری نانو را در کشور گسترش دهد. این سیاست‌ها منجر به رشد شرکت‌های دانش‌بنیان و فناوری شد که می‌توانستند نیازهای ملی و صنعتی را برآورده کنند. همچنین، دولت به توسعه یک رویکرد اکوسیستم نوآوری پرداخت که به این شرکت‌ها اجازه می‌داد برای پیشبرد نوآوری و صادرات حمایت مالی دریافت کنند.”
در این گزارش ایجاد پارک‌های علمی و مراکز رشد دانشگاهی و تغییرات ساختاری در سیاست‌های مالی نیز از دیگر اقدامات دولت ایران برای توسعه اکوسیستم نوآوری بوده است.
نویسنده سه مرحله از سیاست‌های حمایت از نوآوری در اقتصاد ایران را شرح می‌دهد: اول، ترویج پارک‌های علم و فناوری و مراکز رشد دانشگاهی؛ دوم، ایجاد مناطق نوآوری در شهرهای بزرگ؛ و سوم، ارتقای دانشگاه‌ها به دانشگاه‌های کارآفرین.
این روزنامه‌نگار ایتالیایی، معتقد است که این سیاست‌ها باعث تقویت صنایع نوآورانه و دیجیتالی شده و به کشور ایران کمک می‌کند تا از تحریم‌های ظالمانه آمریکا بر علیه مردم این کشور جلوگیری کنند. والری همچنین بر نقش بازیگران دولتی و خصوصی در پیشبرد این سیاست‌ها تأکید می‌کند.
“اقتصاد ایران از طریق اجرای چنین سیاست‌ها، ابزارها و برنامه‌هایی باهدف تقویت صنایع نوآورانه و دیجیتالی، موفق می‌شود از وضعیت اسف‌بار تحریم‌های غیرانسانی آمریکا سرپیچی کند. با تلاش بازیگران دولتی و خصوصی، مردم توانستند از اثرات طاقت‌فرسا دلاری که برای تسلیم کردن ملت به منافع ایالات متحده استفاده می‌شد، فرار کنند.”
بااین‌وجود در این گزارش بیان می‌شود ازآنجایی‌که ایران در حال حاضر از نظر سهولت کسب‌وکار در بین 190 کشور رتبه 127 و از نظر راه‌اندازی کسب‌وکار در رتبه 178 قرار دارد، باید اقدامات بیشتری برای تسهیل تجارت برای شرکت‌های دیجیتال انجام دهد.
