پایگاه خبری نوید صنعت نیوز اخبار صنعت، دانش و فناوری
به گزارش نوید صنعت نیوز، در حالی که دولت‌ها در خصوص نیاز به تنظیم‌گری و مقررات‌گذاری در حوزه‌ی استفاده‌ی نظامی از فناوری‌های نوظهور توافق و اجماع دارند، اختلاف نظرها در خصوص نوع، دامنه و سطح مقررات همچنان به‌صورت گسترده وجود دارد.
با شکل‌گیری نوآوری‌های تکنولوژیکی و با ظهور فناوری‌های نوظهور و حیاتی، تغییرات احتمالی در تاکتیک‌ها، استراتژی‌ها و ابزارهای جنگی موجود نیز پدید آمده است. اهمیت فزاینده‌ی جنگ سایبری، مسلح‌سازی فضا، جنگ توسط عملیات‌های نیابتی و با استفاده از نیروهای نفوذ و کمپین‌های اخبار جعلی، نشان می‌دهد که شیوه‌های جنگ در حال تغییر است. میدان‌های نبرد آینده ممکن است با رشد و پیشرفت فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، کوانتومی، سایبری، فضا و بیوتکنولوژی، غیرقابل تشخیص باشند.
برخی از دولت‌ها قائل به محدود کردن استفاده از فناوری‌های نوظهور برای استفاده‌های نظامی به زمان جنگ هستند، در حالی که منتقدان، همه‌ی مراحل کاربرد نظامی فناوری‌های نوظهور، صرف‌نظر از زمان صلح یا جنگ، را مورد نقد قرار می‌دهند. این در حالی است که برخی از دولت‌ها، از جمله چین و روسیه، با اعمال اصول دفاع مشروع در حوزه‌های فضایی و سایبری مخالف هستند، در حالی که غرب، در پاسخ به افزایش احتمال حملات غافل‌گیرکننده در زمان صلح، اقداماتی را برای اعمال اصول دفاع مشروع در این حوزه‌ها نیز انجام می‌دهد.
با توجه به ماهیت دوگانه‌ی استفاده از فناوری‌های نوظهور که آن‌ها را هم دارای فرصت و هم دارای تهدید ساخته است، مقررات حاکم بر آن‌ها نیز ذاتاً به سیاست‌های مربوط به «کنترل فناوری» و «امنیت زنجیره‌ی تأمین» مرتبط است. این ماهیت دوگانه‌ی استفاده از فناوری‌های نوظهور موجب این پیشنهاد است که سازمان‌های غیردولتی و بخش خصوصی باید نقش اصلی را در شکل‌گیری هنجارهای آینده ایفا کنند.
سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی به‌طور سنتی برای ترویج صلح بین‌المللی و ابتکارات مربوط به خلع سلاح حیاتی بوده‌اند. ضروری است که رهبران ارتش، صنعت و دانشگاه که با مسائل مربوط به فناوری‌های نوظهور سروکار دارند، چشم‌اندازها را همسو کنند، مسائل را روشن کنند و استراتژی‌هایی را برای مقابله با چالش‌های نوظهور تدوین کنند. دولت‌ها نیز باید با بخش خصوصی برای کاهش چنین چالش‌هایی همکاری کنند. همکاری باید از طریق به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات، تبادل کارشناسان، تحقیقات مشترک و افزایش حضور بخش خصوصی در همکاری‌های بین‌المللی انجام شود.
به‌عنوان یکی از راه‌حل‌های احتمالی برای کاهش تهدیدات ناشی از فناوری‌های نوظهور در جنگ‌های آینده، توافقات سیاسی مانند شفافیت و اقدامات اعتمادساز برای افزایش اعتماد بین کشورها، تقویت گفت‌وگوها از طریق کانال‌های متعدد، مکانیسم‌های به اشتراک‌گذاری اطلاعات و ایجاد و استفاده از ارتباطات مستقیم بین سازمان‌های مهم نیز می‌تواند برای کاهش تهدیدات مورد توجه قرار گیرد.
این اقدامات می‌توانند به ایجاد تعهدات سیاسی دولت‌ها نسبت به یکدیگر کمک کنند و از تصعید تنش‌ها جلوگیری کنند. این اقدامات نیز می‌توانند به تقویت همکاری‌های بین‌المللی برای توسعه و به‌کارگیری فناوری‌های نوظهور برای مقاصد صلح‌آمیز کمک کنند. در نهایت، این اقدامات می‌توانند به ایجاد یک فرهنگ امنیتی مشترک بین کشورها منجر شوند که در آن، استفاده از فناوری‌های نوظهور برای مقاصد نظامی محدود و کنترل شده باشد.
